ขาดเกย์ไม่ได้ ชีวิตนี้จะอยู่ได้อย่างไร

                     ต่อจากเนื้อเรื่องสัปดาห์ที่แล้ว ไม่ว่าในยุคสมัยไหนผ่านมาหลายร้อยปีก็ยังมีเกย์

ทุกชาติทุกศาสนาและทุกชนชั้น ไม่มีข้อยกเว้น คนทุกคนสามารถทำตามและเอาแบบอย่างได้

คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะใช้ชีวิตได้เพราะว่า ชีวิตเป็นของคุณ ดังนั้นคุณต้องตัดสินใจ

ด้วยตัวของคุณดีที่สุด จะให้พ่อแม่หรือญาตพี่น้องมาตัดสินใจแทนคุณไม่ได้ ดังนั้นคุณจงมองไปข้าง

หน้าดูให้รอบๆแล้วคุณลองสังเกตดูสิว่า มีอะไรบ้างที่คุณมองเห็น เห็นแล้วรู้สึกอย่างไร ในสิ่งที่คุณเห็น

รอบๆตัวของคุณ คุณสามารถคิดและวิเคราะห์หาเหตุผลและคำตอบได้ด้วยตัวคุณ ทุกคนเมื่อเติบโตเป็น

ผู้ใหญ่ย่อมต้องรู้เองและเข้าใจถึงปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งหมด และยังเข้าใจอะไรๆอีกมาก สามารถรับรู้

และเห็นอะไรๆอีกมากในสังคม การเรียนรู้หาคำตอบด้วยตัวคุณเอง สามารถเรียนรู้ได้ตลอดชีวิต

                      คนเราทุกคนต่างมีความหวังและมีความรักกันทุกคน คงไม่มีใครที่ไม่ต้องการความรัก

จะเป็นความรักในรูปแบบไหนนั้น ขึ้นอยู่ที่คุณเป็นคนเลือกและตัดสินใจเท่านั้น คุณรู้อะไรหรือไม่ว่า

มนุษย์ที่แท้จริงแล้วต้องการสิ่งใดมากที่สุด ความอิสระและความสันโดน สิ่งนี้ที่ทุกคนปราถนามากที่สุด

แต่ว่ามนุษย์ส่วนมากไม่มีโอกาสที่จะได้สิ่งนี้ เหตุผลง่ายๆก็คือ เมื่ออยู่กันเป็นหมู่คณะหรืออยู่เป็นสังคม

หลายๆคนและเมื่อมีคนมากขึ้นความเป็นอิสระก็มีน้อยลงความเป็นสันโดนก็ยิ่งน้อยลง เมื่อนั้นทุกคนต้อง

ถือปฎิบัติตามกฎในสังคมที่ทุกคนตั้งขึ้น คุณจะทำอะไร คุณไม่สามารถทำคนเดียวได้และตัดสินใจ

ได้ตามลำพัง ในเมื่อมีสมาชิกเข้ามามากขึ้นและอยู่ร่วมเป็นสังคมมากขึ้นความเป็นอิสระไม่มีในสังคม

ความรู้สึกและความคิดก็มีมากขึ้น ทุกอย่างขึ้นอยู่ที่ผู้นำในกลุ่มของแต่ละคนแต่ละกลุ่ม และต่างศาสนา

กัน และมีอยู่สิ่งหนึ่งที่ยากที่จะให้ทุกคนถือปฎิบัติให้เหมือนๆกัน นั้นก็คือความคิดเห็น ยากที่จะบังคับได้

เพราะว่าทุกคนมีความคิดที่เป็นอิสระ และสามารถแสดงความคิดเห็นแลกเปลี่ยนกันได้ ในสังคม

สังคมจะยอมรับหรือไม่ ต้องดูก่อนและต้องรอดูว่า

ผู้นำในกลุ่มนั้นเห็นด้วยหรือไม่กับความคิดเห็นของแต่ละคน ว่าต้องการสิ่งใดมากกว่ากัน แล้วสิ่งนั้น

ก็จะมีผลบังคับ คือ มีคะแนนเสียงมากกว่าก็ชนะแล้ว ถือว่าเป็นความต้องการ นั้นก็คือ ความชอบ

ในสิ่งที่ตนต้องการ คืออยากได้อยากเป็นในสิ่งที่ตนพึ่งพอใจ ใช่ไหม  ความชอบต้องมาก่อนความรัก

ความพึงพอใจต้องมาพร้อมๆกับความชอบ แล้วจะเกิดความรักตามมา

                             ไม่ว่าที่ไหนต้องมีสิ่งนี้ในการทำงาน ถ้าขาดสิ่งนี้ เมื่อไหร่ ความมีอคติและทิฐิ

ก็จะตามมาทันที่และเป็นบ่อเกิดหายนะ คือ ความสงบไม่มี ความสุขไม่มี  มีแต่ความเกลียดชัง

เข้ามาแทนที่ในใจของทุกคน และแล้วก็เกิดความขัดแย้งในตัวคน นั้นก็คือความขัดแย้งระหว่าง

คนสองคน จึงบานปลายเป็นปัญหาใหญ่ขึ้นมา ที่ไม่สามารถจะแก้ไขหรือเยียวยาได้  คือเป็นแผลเรื้อรัง

ปัญหาสังคมก็เหมือนๆกัน คุณลองคิดดูสิ ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมานั้น มันเกิดขึ้นมาจากจุดไหน

แล้วทำไมไม่แก้ไขให้ตรงจุด  เหตุผลที่ไม่แก้ไข ก็ไม่อยากจะทำในสิ่งนั้นพูดง่ายๆ คือว่าแก้ไขปรับปรุง

เสืยใหม่ให้ดูดีขึ้น แต่ผู้นำในสังคมไม่อยากทำ จึงปล่อยปะละเลย อย่างที่เห็นๆ ุปัญหาทุกเรื่อง

เกิดขึ้นได้เพราะความไม่ชอบและความไม่พอใจในสิ่งนั้น จนกระทั่งลุกลามเป็นเรื้อร้ง

ทุกคนสามารถอ่านและเขียนเองได้และสามารถคิดอะไรๆได้มากมาย และยังสามารถแก้ไขปัญหา

ที่เกิดขึ้นได้แต่ไม่ทำ มีเหตุผลอะไรที่ไม่ยอมทำ หรือว่าอยากเห็นบ้านเมืองพังพินาศ

ในรูปแบบต่างๆนานา คนทุกคนมีสิทธิที่จะคิดมีสิทธิที่จะทำในสิ่งที่ตนพึงพอใจ แต่ไม่สนใจ

ว่าคนรอบข้างจะเห็นด้วยหรือไม่และพอใจในสิ่งนั้นหรือไม่ ไม่เคยแคร์ความรู้สึกของคนส่วนมาก

ทำตามความพอใจของตนเท่านั้นนี้หรือผู้นำที่ดีและเป็นคนตั้งกฎเองทุกอย่างแต่ไม่ถือปฎิบัติ