วันศุกร์ที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2560

แรงปราถนาของผู้นำทุกชนชั้นต้องการเกย์

ต่อความเดิมจากเมื่อวาน แรงปราถนาของผู้นำทุกชนชั้นต่างมีรสนิยมที่ชอบไม้ป่าเดียวกันมีทุกหน่วยงาน

มีทุกเชื้อชาติไม่มีข้อยกเว้นว่าไม่มีใครที่มีจิตปกติ ส่วนมากล้วนแล้วแต่มีสุขภาพจิตที่ไม่ปกติทั้งทาง

ร่างกายและจิตใจคนจำนวนไม่น้อยที่เป็นเกย์ เกย์เริ่มเกิดขึ้นในสมัยสงครามโลกครั้งแรก ในประเทศ

อินเดียก่อนเป็นอันดับแรกแล้วแพร่ระบายไปทั่วโลก หลังจากที่รอดพ้นความตายในสงครามมา คนที่มี

ชีวิตอยู่ต้องพึ่งพาตนเพื่อให้อยู่ได้ต่อๆไป และยังกินเนื้อคนเป็นอาหารเพื่อประทังชีวิตและความหิวโหย

ต่อมาจากนั้นก็หันมาฆ่าคนแล้วกินคน และต่อมาเมื่อบ้านเมืองเจริญขึ้นหลังเกิดสงครามจึงได้ออกกฎไล่

ล่ามนุษย์ที่กินเนื้อคนเป็นอาหาร คนจำพวกนี้ เป็นคนที่มีจิตบกพร่องในสมัยสงคราม เมื่อรอดตายแล้วมี

ชีวิตอยู่ต่อไปได้ แล้วไปสร้างครอบครัวแบบผสมต่างเชื้อชาติ จึงมีทายาทออกมาหลายสายพันธุ์ตาม

ศาสนาของฝ่ายพ่อและแม่จากนั้นเมื่อลูกหลานเติบโตเป็นผู้ใหญ๋ก็แยกย้ายไปตั้งถิ่นฐานในที่ที่ตนพึ่ง

พอใจคือพูดง่ายๆก็คือ ชอบนั่นแหละ คุณผู้อ่าน เมื่อชอบแล้วก็ตัดสินใจอยู่ที่นั่น บ้างคนไปแล้วไม่กลับ

ถิ่นที่ตนเกิด บ้างคนไปแล้วก็กลับไปเยี่ยมพ่อและแม่ แต่ส่วนมากไปได้เป็นเช่นนั้น ทิ้งให้สองตายายอยู่

กันตามลำพัง ถ้าเปรียบเทียบกับนกน้อยที่ทำรังน้อยๆเพื่อรอลูกรักเกิดมาลืมตาดูโลกใบใหม่
                         
 เมื่อโตเต็มวัยพร้อมที่จะบินได้แล้ว  ลูกนกพวกนั้น ก็จะบินจากรังไปอย่างถาวร

คนเราทุกคนก็เหมือนกันไม่ต่างอะไรกับนก แต่ว่าคนนั้นมีสมองที่ใหญ่กว่าและฉลาดนกหลายพันเท่าน

เลยล่ะและยังสามารถช่วยเหลือตนได้เสมอ สามารถคิดสร้างสิ่งประดิษฐ์ใหม่อยู่เสมอ

แต่ว่า ความรู้สึกนี่สิ ที่ไม่สามารถเปลี่ยนจิตใจคนให้กับมาเหมือนเดิมได้ อาจเป็นเพราะสายเลือด หรือ

นิสัยที่ได้มาตั้งแต่เกิด แล้วแต่คน บ้างมาเป็นเกย์เมื่อเข้ารับทำงาน ใหม่ๆไม่ได้เป็นเกย์ แต่อยู่ไปอยู่มา

เป็นเกย์เพราะถูกบังคับให้ทำในสิ่งที่ตนไม่ชอบ อาจตกอยู่ในภาวะที่ต้องจำยอม เพื่อความอยู่รอด

และเพื่อลูกเมืยของตนที่อยู่ข้างหลัง ใครเล่าจะรู้ว่าอนาคตจะเป็นเช่นไรเมื่อจากบ้านมาทำงาน


ขาดเกย์ไม่ได้ ชีวิตนี้จะอยู่ได้อย่างไร

                     ต่อจากเนื้อเรื่องสัปดาห์ที่แล้ว ไม่ว่าในยุคสมัยไหนผ่านมาหลายร้อยปีก็ยังมีเกย์

ทุกชาติทุกศาสนาและทุกชนชั้น ไม่มีข้อยกเว้น คนทุกคนสามารถทำตามและเอาแบบอย่างได้

คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะใช้ชีวิตได้เพราะว่า ชีวิตเป็นของคุณ ดังนั้นคุณต้องตัดสินใจ

ด้วยตัวของคุณดีที่สุด จะให้พ่อแม่หรือญาตพี่น้องมาตัดสินใจแทนคุณไม่ได้ ดังนั้นคุณจงมองไปข้าง

หน้าดูให้รอบๆแล้วคุณลองสังเกตดูสิว่า มีอะไรบ้างที่คุณมองเห็น เห็นแล้วรู้สึกอย่างไร ในสิ่งที่คุณเห็น

รอบๆตัวของคุณ คุณสามารถคิดและวิเคราะห์หาเหตุผลและคำตอบได้ด้วยตัวคุณ ทุกคนเมื่อเติบโตเป็น

ผู้ใหญ่ย่อมต้องรู้เองและเข้าใจถึงปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งหมด และยังเข้าใจอะไรๆอีกมาก สามารถรับรู้

และเห็นอะไรๆอีกมากในสังคม การเรียนรู้หาคำตอบด้วยตัวคุณเอง สามารถเรียนรู้ได้ตลอดชีวิต

                      คนเราทุกคนต่างมีความหวังและมีความรักกันทุกคน คงไม่มีใครที่ไม่ต้องการความรัก

จะเป็นความรักในรูปแบบไหนนั้น ขึ้นอยู่ที่คุณเป็นคนเลือกและตัดสินใจเท่านั้น คุณรู้อะไรหรือไม่ว่า

มนุษย์ที่แท้จริงแล้วต้องการสิ่งใดมากที่สุด ความอิสระและความสันโดน สิ่งนี้ที่ทุกคนปราถนามากที่สุด

แต่ว่ามนุษย์ส่วนมากไม่มีโอกาสที่จะได้สิ่งนี้ เหตุผลง่ายๆก็คือ เมื่ออยู่กันเป็นหมู่คณะหรืออยู่เป็นสังคม

หลายๆคนและเมื่อมีคนมากขึ้นความเป็นอิสระก็มีน้อยลงความเป็นสันโดนก็ยิ่งน้อยลง เมื่อนั้นทุกคนต้อง

ถือปฎิบัติตามกฎในสังคมที่ทุกคนตั้งขึ้น คุณจะทำอะไร คุณไม่สามารถทำคนเดียวได้และตัดสินใจ

ได้ตามลำพัง ในเมื่อมีสมาชิกเข้ามามากขึ้นและอยู่ร่วมเป็นสังคมมากขึ้นความเป็นอิสระไม่มีในสังคม

ความรู้สึกและความคิดก็มีมากขึ้น ทุกอย่างขึ้นอยู่ที่ผู้นำในกลุ่มของแต่ละคนแต่ละกลุ่ม และต่างศาสนา

กัน และมีอยู่สิ่งหนึ่งที่ยากที่จะให้ทุกคนถือปฎิบัติให้เหมือนๆกัน นั้นก็คือความคิดเห็น ยากที่จะบังคับได้

เพราะว่าทุกคนมีความคิดที่เป็นอิสระ และสามารถแสดงความคิดเห็นแลกเปลี่ยนกันได้ ในสังคม

สังคมจะยอมรับหรือไม่ ต้องดูก่อนและต้องรอดูว่า

ผู้นำในกลุ่มนั้นเห็นด้วยหรือไม่กับความคิดเห็นของแต่ละคน ว่าต้องการสิ่งใดมากกว่ากัน แล้วสิ่งนั้น

ก็จะมีผลบังคับ คือ มีคะแนนเสียงมากกว่าก็ชนะแล้ว ถือว่าเป็นความต้องการ นั้นก็คือ ความชอบ

ในสิ่งที่ตนต้องการ คืออยากได้อยากเป็นในสิ่งที่ตนพึ่งพอใจ ใช่ไหม  ความชอบต้องมาก่อนความรัก

ความพึงพอใจต้องมาพร้อมๆกับความชอบ แล้วจะเกิดความรักตามมา

                             ไม่ว่าที่ไหนต้องมีสิ่งนี้ในการทำงาน ถ้าขาดสิ่งนี้ เมื่อไหร่ ความมีอคติและทิฐิ

ก็จะตามมาทันที่และเป็นบ่อเกิดหายนะ คือ ความสงบไม่มี ความสุขไม่มี  มีแต่ความเกลียดชัง

เข้ามาแทนที่ในใจของทุกคน และแล้วก็เกิดความขัดแย้งในตัวคน นั้นก็คือความขัดแย้งระหว่าง

คนสองคน จึงบานปลายเป็นปัญหาใหญ่ขึ้นมา ที่ไม่สามารถจะแก้ไขหรือเยียวยาได้  คือเป็นแผลเรื้อรัง

ปัญหาสังคมก็เหมือนๆกัน คุณลองคิดดูสิ ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมานั้น มันเกิดขึ้นมาจากจุดไหน

แล้วทำไมไม่แก้ไขให้ตรงจุด  เหตุผลที่ไม่แก้ไข ก็ไม่อยากจะทำในสิ่งนั้นพูดง่ายๆ คือว่าแก้ไขปรับปรุง

เสืยใหม่ให้ดูดีขึ้น แต่ผู้นำในสังคมไม่อยากทำ จึงปล่อยปะละเลย อย่างที่เห็นๆ ุปัญหาทุกเรื่อง

เกิดขึ้นได้เพราะความไม่ชอบและความไม่พอใจในสิ่งนั้น จนกระทั่งลุกลามเป็นเรื้อร้ง

ทุกคนสามารถอ่านและเขียนเองได้และสามารถคิดอะไรๆได้มากมาย และยังสามารถแก้ไขปัญหา

ที่เกิดขึ้นได้แต่ไม่ทำ มีเหตุผลอะไรที่ไม่ยอมทำ หรือว่าอยากเห็นบ้านเมืองพังพินาศ

ในรูปแบบต่างๆนานา คนทุกคนมีสิทธิที่จะคิดมีสิทธิที่จะทำในสิ่งที่ตนพึงพอใจ แต่ไม่สนใจ

ว่าคนรอบข้างจะเห็นด้วยหรือไม่และพอใจในสิ่งนั้นหรือไม่ ไม่เคยแคร์ความรู้สึกของคนส่วนมาก

ทำตามความพอใจของตนเท่านั้นนี้หรือผู้นำที่ดีและเป็นคนตั้งกฎเองทุกอย่างแต่ไม่ถือปฎิบัติ


วันเสาร์ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2560

เกย์เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของคนทำงานที่ขาดเกย์ไม่ได้

ชีวิตนี้จะอยู่ได้อย่างไร ถ้าไม่มีเกย์ในการทำงาน ชีวิตคงเซาตายเหมือนต้นไม้ที่ยืนแห้งตายคาต้น

โดยไม้ได้รดน้ำปราศจากคนรักและไม่มีใครสนใจต้นไม้ที่ยืนอยู่สูงโดยลำพังอาจจะมองดูว่าสง่างดงาม

แต่ในใจนั้นยากที่จะยั้งรู้ถึงความนัย เมื่อมีต้นไม้ใหญ๋มาก ย่อมต้นปราถนาต้นไม้เล็กมาอยู่เคียงข้างกาย

ไม่มีใครที่ไม่ปราถนาความสุข แต่ความสุขนั้นจะได้มาด้วยวิธีใดเล่าใครจะรู้ ว่าต้นไม้ใหญ่ ใจจริงแล้ว

ปราถนาสิ่งนี้ที่สุดในชีวิต แต่ก็เป็นเรื่องที่น่าอับอายที่สุดในวงการของสังคมของต้นใม้ใหญ่ อาจมีผู้คน

มากมายให้ความสนใจต้นไม้ใหญ่ที่กลายพันธุ์แบบผิดธรรมชาติ แต่จะมีชีวิตที่ดีกว่าวันวาน แต่ไม่อาจ

ชื่นบานเหมือนวันวานที่ผ่านมา เมื่อพลาดพลั้นไปชีวิตคนเราก็ไม่ต่างอะไรกับต้นไม้ ที่ต้องมีคนคอยดูแล

เอาใจใส่ เมื่อเปลี่ยนคนดูแลต้นไม้ ชีวิตของต้นไม้ย่อมเปลี่ยนเส้นทางและชะตากรรมของชีวิตด้วยเช่น

เดียวกัน ไหนเลยความคิดของผู้คนจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงคงเป็นเรื่องผิดปกติ

                           คนเราทุกคนต่างมีความคิดเป็นของตัวเอง และมีความคิดที่เปลี่ยนตลอดทั้งวัน

คงไม่มีใครจดจ่ออยู่กับความคิดเดิมๆ โดยไม่คิดหาสิ่งใหม่ๆทำเพื่อให้ชีวิตสนุกสนานไปกับกจิกรรม

ใหม่ๆในแต่ละวัน ความคิดของคนเราไม่เคยหยุดนิ่งแม้แต่วินาทีเดียว คนเราทุกคนใช้สมองคิดสาระพัด

และคิดต่างๆนานาทุกคนอาจจะคิดไม่เหมือนกันแต่อาจจะชอบในสิ่งเดียวกันก็อาจเป็นไปได้

นั้นก็คือนิสัยของมนุษย์ที่ชอบอะไรเหมือนกันและอาจทำตามคนอื่นเขา และอาจหลงคิดไปว่านั้นคือสิ่งที่

ดีที่สุดแล้ว แต่ความจริงแล้วอาจไม่ไปเช่นนั้นก็ได้

                          จงอย่าคิดอยู่แค่นั้น ควรตีความหมายออกไปให้กว้างกว่านั้น แล้วจะได้ความหมาย

ที่ดีกว่านี้ ถ้าคนทุกคนรู้และเข้าใจทุกอย่างจริงๆก็คงไม่มีคนเอาไปทำตามหรือเอาแบบอย่างที่ไม่ดีของ

ต้นไม้ใหญ่มาใช้จนถึงทุกวันนี้

                           เมื่อมีต้นไม้ใหญ่ย่อมต้นมีต้นไม้เล็กเกิดขึ้นเสมอ ไม่เช่นนั้นต้นไม้จะสาบสูบพันธุ์

ไปโดยไม้มีทายาทสืบทอด ทุกอย่างในโลกนี้ไม่มีอะไรที่ไม่อาศัยพึ่งพากัน  เมื่อมีต้นไม้ ก็ต้องมี

อากาศ มีน้ำ มีลม มีไฟ มีดิน ละยังต้องมีอาหารเพื่อนำไปหล่อเลี้ยงร่างกาย แค่นี้ยังไม่พอต่อความ

ต้องการของมนุษย์เรา ยังมีอีกที่ขาดไม่ได้เลย คือ ที่อยู่อาศัยหรือบ้านเรือน และยังต้องมีแสงสว่าง

ในยามค่ำคืน คือไฟฟ้าที่มนุษย์ทุกชีวิตขาดไม่ได้ พอๆกับความรักที่ขาดเกย์ไม่ได้ นั้นก็คือ

ทุกอย่าง ต้องอยู่คู่กันไปตลอด แยกจากกันไม่ได้ และจะขาดเสืยก็ไม่ได้ เหมือน ดิน น้ำ ลม ไฟ และ

ต้นไม้ มนุษย์ทุกชีวิตเปรียบเหมือนต้นไม้ ที่มีคนเลี้ยงดู ได้คนเลี้ยงดูดีก็มีสุขภาพกายและจิตใจดี

ต้นไม้ก็เติบโตอย่างสง่างดงาม  แต่ถ้าได้คนเลี้ยงดูต้นไม้ไม้ดี ต้นไม้อาจจะเติบโตมาไม่ดี

และไม่งดงามเหมือนต้นไม้ ต้นอื่นๆ  ลองอ่านไปแล้วคิดไปจะมองเห็นภาพในจิตตนาการของผู้เขียน

ว่าความจริงแล้วผู้เขียนหมายถึงอะไร รู้มั๊ยว่าความคิดของคนเรานั้นมี่หลายรูปแบบ มีทั้งดีและไม่ดี

อยู่ในตัวของทุกคน ขึ้นอยู่ที่ว่า จะทำอย่างไรเพื่อเอาชนะความคิดที่ไม่ดีออกไปจากสมอง

แล้วทำในสิ่งที่ดีและสร้างสรรให้กับสังคมและทุกคนอยู่อย่างมีความสุขโดยไม่รังแกขมเห่ง

คนใกล้ชิดและคนข้างเคียงของตนเพื่อให้ตนได้มีความสุขที่จอมปลอมโดยฝ่ายเดียว แต่อี่นฝ่านหนึ่งนั้น

เขากับต้องทนทุกทรมานอย่างปวดร้าวใจยิ่งนัก บ้างคนอาจเต็มใจ แต่บ้างคนอาจไม่เล่นด้วยและไม่

เต็มใจก็มีในสังคม ที่ไหนๆต่างก็มีกันทุกที่ นั้นก็คือความพอใจในรูปรสกลิ่นเสียงที่ทุกคนปราถนา ใคร

ชอบอย่างไรก็ทำในสิ่งที่ตนพึ่งพอใจ อย่างไปบังคับให้คนอื่นเป็นในสิ่งที่ต้นไม้ใหญ่ต้องการ

เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำกับคนอื่นหรือต้นไม้เล็กที่เติบโตมาอย่างน่ารักและสดใส แต่กำลังจะมืดมนเพราะ

ต้นไม้ใหญ่ ทุกอย่างต้องปล่อยให้เดินไปอย่างเป็นธรรมชาติ อย่างไปฝืนกำหนดชีวิตของผู้อื่นไม่ดี

และไม่ควรทำเช่นนี้กับใครๆ ถ้าเขาไม่ได้เป็นเกย์อย่าไปบังคับจิตใจของเขา และความสุขที่ได้มาจะเต็ม

ร้อยหรือไม่นั้นขึ้นอยู่ที่คนสองคนเป็นผู้เลือกเอง ต้องเป็นคนใจกว้างเสมอและมีเหตุผลด้วยครับ

และคุณจะมีความสุขกับคู่รักของคุณไปตลอดชีวิต ชั่วโมงนี้ขอจบไว้แค่นี้ก่อนแล้วพบกันใหม่ในอีกหนึ่ง

สัปดาห์ โชคดีมีความสุขจงเป็นของทุกคน